ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ (www.antinazi.gr) ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ Ι. ΦΡΙΖΗ

Σήμερα 8 Σεπτέμβρη στο Γ΄ Τριμελές Πλημμελειοδικείο θα γινόταν η δίκη του Ι. Φριζή με την κατηγορία εναντίον του της συκοφαντικής δυσφήμησης του ναζιστή Κ. Πλεύρη. Η υπόθεση είχε αριθμό 2.

Κατά την έναρξη της διαδικασίας ο Κ. Πλεύρης είπε ότι ήθελε να κάνει ανάκληση της μήνυσης μετά από δήλωση που θα έκανε ο Ι. Φριζής. Στη συνέχεια ο Ι. Φριζής δήλωσε στο δικαστήριο ότι δεν είχε σκοπό με όσα έγραψε να «θίξει την τιμή και την υπόληψη του Κ. Πλεύρη». Τότε η Πρόεδρος ρώτησε τον Πλεύρη αν δέχεται τη δήλωση αυτή του Ι. Φριζή. Ο ναζιστής απάντησε ότι «εφόσον ο Ι. Φριζής δηλώνει ότι εγώ δεν είχα σκοπό να πω ότι θέλω να εξοντωθούν όλοι οι Εβραίοι, ανακαλώ τη μήνυση». Η πρόεδρος ρώτησε στη συνέχεια τον Ι. Φριζή αν δέχεται την ανάκληση και ο Ι. Φριζής απάντησε ότι την δέχεται. Μετά από αυτά το δικαστήριο αποφάσισε την παύση της ποινικής δίωξης, δηλαδή ουσιαστικά καταργήθηκε η δίκη, χωρίς να μπει το δικαστήριο στην ουσία για την ενοχή ή την αθώωση του κατηγορούμενου.

Βέβαια ο ναζιστής Κ. Πλεύρης το είπε και το παραείπε στο γενοκτονικό του λίβελο : «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Γιατί μόνο έτσι καταλαβαίνουν. Εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα». Και βέβαια μπορεί η δίωξη να σταμάτησε αλλά το τερατώδες παραμένει: Δικαστήρια στην Ελλάδα στον 21ο αιώνα να σέρνουν στο εδώλιο εβραίους πολίτες της χώρας μας γιατί τόλμησαν να καταγγείλουν τους κήρυκες της εξόντωσής τους – ναζιστές – και οι ναζιστές αυτοί να βρίσκονται στη θέση του κατήγορου και οι ίδιοι κατηγορούμενοι! Και να στηρίζεται όλο αυτό το αίσχος σε αποφάσεις ντροπής του Αρείου Πάγου! Αποφάσεις που δικαιολογούν το γενοκτονικό κήρυγμα κατά των Εβραίων και κάνουν την Ελλάδα την πρώτη επίσημα αντισημιτική χώρα της Ευρώπης.

Το γεγονός όμως ότι ναζιστές και δικαστές σέρνουν σε δίκες Εβραίους και αντιφασίστες γενικά, δεν είναι μόνο ένα δικαστικό σκάνδαλο. Δεν είναι μόνο ένα πρόβλημα στη Δικαιοσύνη. Είναι ένα πολιτικό, θεσμικό και κοινωνικό σκάνδαλο πρώτου μεγέθους!

Γιατί αυτές οι αντισημιτικές δικαστικές αποφάσεις και αυτές οι διώξεις έχουν την κάλυψη – στην ουσία την έγκριση- όλου του επίσημου πολιτικού φάσματος, των κρατικών αρχών σε όλη τους την κλίμακα, των επίσημων συνδικαλιστικών φορέων, της εκκλησιαστικής ιεραρχίας, της μεγάλης πλειοψηφίας των ΜΜΕ ιδιαίτερα της τηλεόρασης και τέλος του λεγόμενου ακαδημαϊκού κόσμου με ελαχιστότατες εξαιρέσεις. Είναι όλοι οι παραπάνω που έχουν κάνει νόμιμους τους μαχαιροβγάλτες ναζιστές και τους έχουν μέσα στα Δημαρχεία, τους επιτρέπουν να κατέχουν πλατείες και να «επιβάλουν την τάξη» στα «εδάφη τους» μέσα στην πόλη.

Μπροστά σ’ αυτή την επέλαση οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις που πάντα έφραζαν το δρόμο στο ναζισμό είναι τώρα φυλακισμένες ή δηλητηριασμένες από την αντισημιτική «αριστερά» και την αντισημιτική «δημοκρατία», που έχουν ταυτίσει το κεφάλαιο με τον εβραίο και τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό με το «συνωμοτικό» κράτος του Ισραήλ. Αν τέτοιες «ταυτίσεις» σε άλλες χώρες της Ευρώπης είναι χαρακτηριστικές μειοψηφικών ακόμα ρευμάτων, στην Ελλάδα είναι μέρος της κυρίαρχης ιδεολογίας και της κρατικής λογικής.

Μπαίνει λοιπόν ένα μεγάλο και επείγον καθήκον στους αριστερούς και δημοκρατικούς ανθρώπους που βλέπουν καθαρά, να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να αντισταθούν σ’ αυτό τον επικίνδυνο νεο-μεσαίωνα προτού να είναι πολύ αργά. Σε αυτή τη συσπείρωση έχουν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο τα πρώτα υποψήφια θύματα αυτής της κτηνωδίας, οι έλληνες εβραίοι.

Όμως σε ότι αφορά αυτούς τους τελευταίους διαπιστώνουμε ότι καλλιεργείται τελευταία από το καθεστώς η αυταπάτη ότι δεν υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος από τον κρατικό αντισημιτισμό αφού το ελληνικό κράτος συσφίγγει τις σχέσεις του με το κράτος του Ισραήλ. Όμως στην ελληνική διπλωματική τακτική βλέπουμε δύο πρόσωπα σε σχέση με το Ισραήλ. Το πρόσωπο «φίλος του Ισραήλ» , και το πρόσωπο «φίλος του Ιράν και του Κατάρ», τα οποία θέλουν να εξαφανίσουν το κράτος του Ισραήλ. Το πιο από τα δύο πρόσωπα είναι το αληθινό, δηλαδή το ποια είναι η αληθινή στρατηγική του ελληνικού κράτους κρίνεται πάνω απ όλα από την ιδεολογία που αυτό διαμορφώνει μέσα στον πληθυσμό του και που την αποτυπώνει σταδιακά στο πνεύμα των θεσμών του. Αυτό λοιπόν που διαμορφώνεται είναι ο αντισημιτισμός και η σύγχρονη μορφή του που εμφανίζεται σαν αντισιωνισμός. Το ελληνικό αντισημιτικό καθεστώς καθησυχάζει τους έλληνες εβραίους και τους δημοκράτες αντιφασίστες γενικά και κάνει ότι μπορεί για να μην κινητοποιούνται ενάντια στην αποθράσυνση των ναζιστών και την επέκταση του αντισημιτισμού ενώ την ίδια ώρα ετοιμάζει το προσάναμμα για νέες πυρκαγιές.

Δικαστικές διώξεις σαν και αυτές κατά του Ι . Φριζή ή προηγούμενα της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας, ή του ΚΙΣ δεν πρέπει να αφήνονται μέσα στη σιωπή από οποιαδήποτε δημοκρατική συλλογικότητα και από τις εβραϊκές οργανώσεις. Δεν είναι ατομική υπόθεση του κατηγορούμενου που θα τις αντιμετωπίζει μόνος του απέναντι στα ναζιστικά θρασύδειλα αρπακτικά και τους προστάτες τους με όποιον τρόπο μπορεί. Είναι υπόθεση όλων μας.

Αθήνα 8 Σεπτέμβρη 2011