ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Η ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ «ΦΑΒΕΛΑΣ» ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

 Η ανακοίνωση της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας που δημοσιεύουμε παρακάτω εκδόθηκε στις 1/3/2018 για να καταγγείλει τη δολοφονική επίθεση των ναζί κανίβαλων ενάντια στο στέκι του κοινωνικού χώρου «Φαβέλα» στον Πειραιά η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό πέντε μελών του και τη μεταφορά στο νοσοκομείο των τριών πιο σοβαρά τραυματισμένων. Η ανακοίνωση αυτή μοιράστηκε από μια ομάδα νεολαίων της Α.Π στην αντιφασιστική συγκέντρωση και διαδήλωση της 2/3/2018 που διοργάνωσε η Φαβέλα στην πλατεία Καραϊσκάκη στον Πειραιά σε συνεργασία με πολιτικές και μετωπικές οργανώσεις όπως το ΣΕΚ, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση, και το ΚΕΕΡΦΑ. Συμμετείχαν χωρίς να είναι στη διοργάνωση η ΛΑΕ καθώς και το ΕΕΚ. Επίσης ήταν εκεί και πολλές εκατοντάδες νεολαίοι που πήγαν στη συγκέντρωση αυτή για να αντιδράσουν στη νέα κτηνώδη επίθεση των ναζιστών. Στη διάρκεια του μοιράσματος οι συναγωνιστές διαπίστωσαν ένα ενδιαφέρον και μια γενικά θετική ανταπόκριση για την προκήρυξη.

Στη συνέχεια ακολούθησε πορεία στον Πειραιά στην οποία δεν συμμετείχε η Α.Π γιατί διαφωνεί ανοιχτά και έντονα σχετικά με τη γενική στρατηγική και τακτική πάλης αυτών των οργανώσεων απέναντι στο ναζισμό. Ιδιαίτερα δεν συμμετείχε γιατί ήξερε ότι θα κυριαρχούσαν τα συνθήματα για «νεκροτομεία», για «κρεμάλες», για «μελιγαλάδες», κλπ. αφού συμμετείχαν αναρχικά και αντιεξουσιαστικά ρεύματα πιο μαζικά από τα υπόλοιπα.
Για την Α.Π η πολιτική αντίληψη ότι η κανιβαλική βία της ΧΑ θα αντιμετωπιστεί σε αυτήν την περίοδο που διανύουμε κύρια με τη βία και όχι κύρια με τις πολιτικές μεθόδους του αντιφασιστικού μετώπου, είναι βαθειά λαθεμένη και μάλιστα αυτοκαταστροφική γιατί α) απωθεί το λαό που επιδιώκει πάντα ειρηνικές εξελίξεις και γι αυτό θέλει να διαπιστώνει μέσα από την ίδια του την πείρα ότι εξαντλούνται οι ειρηνικές μέθοδες πάλης οπότε τότε, και μόνο τότε, θα χρησιμοποιήσει βία, ενώ ποτέ δεν θα δείχνει ευχαρίστηση από αυτήν και πάντα θα αποδεικνύει ότι ασκεί βία από άμυνα και όχι επειδή θέλησε να επιτεθεί πρώτος. Ειδικά είναι καταστροφική η αιματηρή βία που θυματοποιεί τους ναζιστές στα μάτια των πιο συντηρητικών μαζών όταν αυτή χρησιμοποιείται σε μια εποχή που το πολιτικό καθεστώς οργανώνει μαζικότατα αντιδραστικά κινήματα (δες μακεδονικό) των οποίων αναθέτει την πολιτική ηγεμονία στην ΧΑ. Να γιατί η δολοφονία των δύο μελών της ΧΑ μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα αδυνάτισε και δεν ενίσχυσε καθόλου το αντιχρυσαυγίτικο κίνημα. Ακόμα πιο βαριά τραυμάτισαν αυτό το κίνημα στα μάτια του λαού οι καταστροφές και οι φωτιές στις γειτονιές και στο κέντρο, ενισχύοντας τους ναζιστές οι οποίοι μόνιμα εμφανίζονται σαν δήθεν εγγυητές της ομαλότητας και της περιουσίας των μικρομεσαίων, β) όταν εμφανίζεται σαν λύση για το ναζιστικό πρόβλημα η βία των «επαναστατικών» μειοψηφιών, τότε καλύπτονται εντελώς τα κοινοβουλευτικά κόμματα που θέλουν νόμιμους τους ναζιστές και έτσι νομιμοποιούν και τη σύμφυτη με το ναζισμό τρομοκρατική, ρατσιστική βία τους.

 Γι' αυτούς τους λόγους το σύνθημα της Α.Π για αντιναζιστική πάλη με κέντρο το σύνθημα «Εκτός νόμου η ΧΑ», το οποίο χτυπάει στο κέντρο το πολιτικό σύστημα που προωθεί τη ναζιστική συμμορία και την καλύπτει, έχει αρχίσει να προκαλεί προβληματισμούς. Αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι μόνο ένα τμήμα της διαδήλωσης φώναξε το σύνθημα «ούτε με δικαστές, ούτε με τους νόμους, τους ναζί τσακίζουμε στους δρόμους» το οποίο ήταν η απάντηση στο «Εκτός νόμου» της Α. Πρωτοβουλίας. Το συγκεκριμένο σύνθημα της διαδήλωσης αναλύεται με περισσότερα λόγια στην προκήρυξη της «Αντιφασιστικής Συνέλευσης Πειραιά» όπου αναφέρεται ότι «Ο φασισμός θα τσακιστεί στους δρόμους και τις συνειδήσεις ή δεν θα τσακιστεί καθόλου. Κάθε θεσμική, δικαστική και μηντιακή παραπλάνηση απλά καθυστερεί την οριστική μας νίκη». Αυτή είναι πραγματικά μια παραπλανητική κουβέντα, γιατί καθόλου δεν διακρίνονται οι θεσμοί, η δικαιοσύνη και τα μίντια για τον αντιναζισμό τους και ακόμα λιγότερο θέλουν να προκαλέσουν εφησυχασμό για να καθυστερήσουν την «οριστική νίκη». Οι θεσμοί έχουν διαβρωθεί από τους ναζιστές με πρώτη και καλύτερη τη Βουλή, όπου ιδιαίτερα η κυβέρνηση και από πίσω τα υπόλοιπα κόμματα της έχουν αποδεχτεί σαν ισότιμο νομοθέτη τη ΧΑ. Ιδιαίτερα το λεγόμενο ΚΚΕ συχνά ψηφίζει μαζί της πάνω σε μια κοινή αντιδημοκρατική πλατφόρμα (για τη φίμωση των καναλιών, υπέρ των πολιτικών διωγμών μέσω ψευτο-σκανδάλων). Όσο για τη δικαιοσύνη αυτή είναι για πάντα στιγματισμένη από την αθώωση του ναζιστή Κ. Πλεύρη το 2010 με φιλοναζιστικό σκεπτικό που το επικύρωσε ο Άρειος Πάγος χωρίς καμιά διαμαρτυρία από κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα. Τέλος οι τηλεοράσεις έχουν σιωπήσει μετά το πρώτο κύμα καταγγελίας για τη δολοφονία του Π. Φύσσα με ευθύνη κύρια της κυβέρνησης Τσίπρα, που διαθέτει τα τέσσερα κρατικά κανάλια, καθώς βέβαια και με ευθύνη όλων των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών ηγεσιών που θάβουν εντελώς την ίδια τη δίκη των ναζί που σέρνεται ατέλειωτα και δεν διαμαρτύρονται γι αυτό. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι καθόλου ότι η αστική τάξη επιχειρεί να κλέψει από το λαϊκό κίνημα την αντιναζιστική νίκη. Αυτή τη στιγμή τα πιο αντιδραστικά τμήματα της αστικής τάξης, που είναι και τα πιο δουλικά στο ρώσικο φασισμό και στους συμμάχους του, επιχειρούν να επιβάλουν μία φιλορώσικη δικτατορία στη χώρα και σε αυτή θέλουν να χρησιμοποιήσουν πρώτα από όλους τους ναζήδες σαν τους πιο φανατικούς λακέδες του Πούτιν. Αντίρροπο ουσιαστικό ρεύμα αντιναζισμού δεν υπάρχει από κανένα τμήμα της αστικής τάξης, ούτε σε θεσμικό επίπεδο, ούτε σε πολιτικό επίπεδο, ιδιαίτερα δεν υπάρχει από την ψευτοαριστερά που ηγείται της φιλορώσικης στρατηγικής της χώρας. Πόσο υποκριτικό μάλιστα αλλά και πόσο γελοίο είναι το σύνθημα του λεγόμενου ΚΚΕ: «Να απομονωθεί η ΧΑ». Μα πως μπορεί να απομονωθεί ένα ναζιστικό κόμμα που αναπτύσσεται ιδεολογικά μέσα και από τη διακομματική βρώμικη γραμμή, γραμμή και του λεγόμενου ΚΚΕ, (κόντρα ακριβώς στη γραμμή του παλιού ηρωικού ΚΚΕ), ότι δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος, και κυρίως που αναπτύσσεται πολιτικά και οργανωτικά μέσα από τη δυνατότητα του να ασκεί ως νόμιμο και κοινοβουλευτικό κόμμα ατιμώρητη ρατσιστική και φασιστική βία;
Το ζήτημα λοιπόν είναι ένα: να στηθεί ένα λαϊκό και δημοκρατικό αντιναζιστικό μέτωπο, το οποίο θα μπορέσει τελικά να κατεβάσει το λαό στο δρόμο ενάντια στους ναζί πείθοντάς τον και συσπειρώνοντάς τον στη δουλειά, στα χωράφια, στα γραφεία, για να διώξει τους ναζί από την αστυνομία, το στρατό και τα δικαστήρια και να εμποδίσει τη φαιο-«κόκκινη» δικτατορία που έρχεται με γοργά βήματα.
Αντίθετα ένα λαϊκό αντιναζιστικό μέτωπο με «κρεματόρια», «κρεμάλες», και νόμιμους τους ναζί και χωρίς ούτε μια διαδήλωση στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, του Περισσού, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, και του Λεβέντη που επιβάλουν με λόγια και πράξεις αυτή τη νομιμότητα, θα είναι το λιγότερο κούφιο. Και όχι μόνο κούφιο, αλλά θα είναι επιπλέον απωθητικό και παγερά αδιάφορο στο λαό αν δεν διαχωριστεί απόλυτα και ανοιχτά με τα λεγόμενα αναρχικά και αντιεξουσιαστικά ρεύματα της καταστροφής και της αντιδημοκρατικής βίας.
Βέβαια η ζωή θα δώσει έστω και αργά τη λύση της. Όσο οι ναζήδες θα αποθρασύνονται και οι «καθώς πρέπει» κοινοβουλευτικοί προστάτες της βίας τους καθώς και οι απομονωμένοι εξωκοινοβουλευτικοί κήρυκες της αντιβίας δεν θα δίνουν λύση αυτές οι μάζες δεν θα αργήσουν να αντιδράσουν με τον σωστό τρόπο.