ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ
(ΕΦΕΤΕΙΟ ΜΑΡΤΗΣ 2009)
Εισαγγελέας: …παρακολουθήσατε την κατηγορία…Πηγή αυτής της κατηγορίας υπήρξε το βιβλίο που έγραψε ο κατηγορούμενος με τον τίτλο «Οι Εβραίοι όλη η αλήθεια», από συγκεκριμένες σελίδες του οποίου υπάρχουν συγκεκριμένες περικοπές οι οποίες όπως έχουν διατυπωθεί φέρονται: άλλες να συνιστούν προτροπή πράξεων ή ενεργειών οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, βία και μίσος σε βάρος ομάδος ατόμων εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής των και δη των Εβραίων, άλλες δε φέρονται ότι εκφράζουν προσβλητικές ιδέες σε βάρος της ίδιας ομάδος εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής.΄
Πριν αναφερθώ στην ουσία της υποθέσεως θα ήθελα να θέσω μερικές σκέψεις στο δικαστήριό σας σχετικά με το νόμο 927/79 με τον οποίο παραπέμπεται ο κατηγορούμενος και έχει υποβληθεί και σχετικό αίτημα για να κηρυχθεί αυτός (ο νόμος) ως αντισυνταγματικός. Όπως αναφέρεται και στην εισηγητική έκθεση, η Ελλάδα αφού επικύρωσε με το νομοθετικό διάταγμα 494/70 τη Διεθνή Σύμβαση που υπογράφτηκε στη Νέα Υόρκη στις 7 Μαρτίου του 1966 περί καταργήσεως κάθε μορφής φυλετικών διακρίσεων, ανέλαβε όπως και όλα τα συμβαλλόμενα κράτη ορισμένες υποχρεώσεις: Πρώτον να μη προβαίνει σε πράξεις ή ενέργειες που εκδηλώνουν φυλετικές διακρίσεις σε βάρος ατόμων και δεύτερον ανέλαβε την υποχρέωση να προβεί στη λήψη ειδικών και συγκεκριμένων μέτρων προκειμένου να εξασφαλίσει στις φυλετικές αυτές ομάδες την πλήρη και ίση απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και σε περίπτωση που κάποια από τα άτομα αυτά συνεπεία των διακρίσεων έχουν υποστεί κάποια ζημία να μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια ή στα αρμόδια κρατικά όργανα για να ζητήσει την ικανοποίηση των συμφερόντων του.
Αυτές οι υποχρεώσεις καλύπτονται στο Σύνταγμά μας από το άρθρο 5 και το άρθρο 20 και επίσης από το άρθρο 4 του αστικού κώδικα και του ΚΠΔ. Είναι γνωστό ότι με το άρθρο 5 καθιερώνεται το δικαίωμα απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής, της ελευθερίας, όλων όσων διαβιώνουν εντός της ελληνικής επικράτειας, χωρίς διακρίσεις φυλής, εθνότητας, χρώματος και πολιτικών πεποιθήσεων…Επίσης το άρθρο 20 ορίζει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα της έννομης προστασίας και μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια να εκθέσει τις απόψεις του. Το ίδιο ισχύει και για τις διοικητικές πράξεις.
Επίσης ανέλαβε και την υποχρέωση η Ελλάδα να θεωρήσει παράνομες και κολάσιμες κάθε διάδοση ιδεών ή θεωριών, είτε αυτή προέρχεται από άτομα, είτε από οργανώσεις οι οποίες τείνουν σε φυλετικές περί φυλετικής ανωτερότητος ή σε παρότρυνση για πράξεις που οδηγούν σε φυλετικές διακρίσεις ή μίσος και βία.
Επειδή τέτοια διάταξη δεν υπήρχε που να καλύπτει πλήρως αυτή την υποχρέωση ψηφίστηκε αυτός ο νόμος 927/79 του οποίου οι διατάξεις δεν αντίκεινται σε κάποια από τα άρθρα του Συντάγματος, ούτε στο άρθρο 14 ούτε στο άρθρο 16, με τα οποία προστατεύονται η ελευθερία εκφράσεως, και η επιστήμη και η έρευνα και επομένως το συγκεκριμένο έννομο αγαθό με τη συγκεκριμένη διάταξη που ψηφίστηκε είναι: να διαβιώνει κανείς ελεύθερα εντός της ελληνικής επικράτειας. Και επομένως δεν τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας του νόμου αυτού.
Τώρα επί της ουσίας της κατηγορίας: Στο πρώτο κεφάλαιο της κατηγορίας. Περιέχει από 32 περίπου σελίδες, υπάρχουν περικοπές, τρεις από τις περικοπές αυτές περιλαμβάνονται και στο δεύτερο κεφάλαιο της κατηγορίας και σ’ αυτές θα αναφερθώ και στη συνέχεια. Από την αρχή, στις πρώτες σελίδες του βιβλίου και στη σελίδα 95 υπάρχει η επίμαχη περικοπή που λέει: «Δυστυχώς αυτάς τας ιστορικάς αληθείας τας έχουν απαγορεύσει…. Οι υπεύθυνοι της παραποιήσεως της ελληνικής ιστορίας και συνεπώς της πνευματικής τυφλώσεως του ελληνικού λαού πρέπει να κρεμαστούν. Κι αν αυτό δεν μπορέσει να το κάνει το κράτος θα ευρεθούν Έλληνες να εκτελέσουν τους προδότας» (έντονα δικά μας)
Αυτή περικοπή δεν πρέπει να εξεταστεί αποκομμένη απ’ το όλο κείμενο που προηγείται, διότι δεν έχουμε πλέον νοηματική συνέχεια και χαλάει το νόημα του κειμένου. Στην προηγούμενη σελίδα, ο κατηγορούμενος, αναφέρεται σε ένα ιστορικό γεγονός που έχει λάβει χώρα κατά την εποχή της τουρκοκρατίας. Και συγκεκριμένα στο θέμα του Επισκόπου Διονυσίου, όπως ακριβώς έχει καταγραφεί από τον ιστορικό Κωνσταντίνο Σάπερ και παραθέτει αυτούσια τα δύο αποσπάσματα από το δοκίμιο αυτό. Και εκεί καταγράφεται η συμπεριφορά των Εβραίων εκείνης της εποχής, η οποία ήτανε φιλοτουρκική και σε βάρος των Ελλήνων. Μετά λοιπόν από αυτές τις περικοπές κάνει αυτό το σχόλιο.
Είναι γεγονός ότι μπορεί να έχει αυτές τις εκφράσεις αλλά όποιος το διαβάσει, βλέπει και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στρέφεται κατά των υπευθύνων του Υπουργείου Παιδείας, ή των εκάστοτε υπευθύνων που καθορίζουν τη σχολική ύλη στα σχολικά βιβλία, που δεν περιλαμβάνονται αυτά, γιατί υπακούουν σχετικώς στις επιθυμίες των Εβραίων και δεν τις καταχωρούν. Κατά την άποψη του συγγραφέως. ..Δεν αναφέρεται ούτε είπε κάτι το βιβλίο ότι καθορίζουν τη σχολική ύλη και τα πανεπιστημιακά συγγράμματα μόνον Εβραίοι. Πιστεύω λοιπόν ότι με αυτό το πνεύμα πρέπει να εξεταστεί1.
Το ίδιο νόημα προκύπτει και από τη σελίδα 138-139 που εκεί γράφει την επίμαχη φράση: « Αλλά δεν φταίνε οι χαχαμίκοι. Φταίει ο πολιτισμένος κόσμος που ανέχεται τα διεθνή παράσιτα και λοιπά»2
Εδώ, στο προηγούμενο κείμενο, ο κατηγορούμενος αναφέρεται σε ένα περιστατικό που έλαβε χώρα το 1990 με την κατάληψη του Πατριαρχικού κτιρίου και πράξεις ατίμωσης ιερών συμβόλων και πράξεις βίας σε βάρος του Πατριάρχη. Εκεί λοιπόν, αφού συνεδρίασε – όπως γράφει ο κατηγορούμενος εδώ – η ολομέλεια των Ευρωπαικών συμβουλίων και καταδίκασε αυτή την πράξη, ο Πρόεδρος του Ισραηλινού Συμβουλίου, έβγαλε μια ανακοίνωση και είπε: «το πατριαρχείο εξαπολύει συκοφαντίες σε βάρος του Ισραήλ». Και μετά από αυτή την περικοπή γράφει: «Φτάνει η ώρα των αντιποίνων. Πρέπει να τιμωρήσουμε την αυθάδειά τους. Σε κάθε περίπτωση η ατίμωση των ιερών συμβόλων μας απαιτεί άμεση τιμωρία των ενόχων».
Εδώ δεν πήγανε οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης ή της Ελλάδος να μπούνε στο Πατριαρχείο. Εδώ πήγανε 20 έποικοι του Ισραήλ και δημιούργησαν το θέμα. Όποιος το διαβάσει καλόπιστα εκεί θα πάει το μυαλό του. Ότι αναφέρεται σ’ εκείνους. Είναι μεν γενική έκφραση, αλλά αναφέρεται σ’ εκείνους την τιμωρία δηλαδή των ενόχων. Και το διευκρινίζει ότι το Πατριαρχείο είναι κομμάτι της Ελλάδος. Δεν έχουνε εδώ καμία δουλειά με τους Εβραίους που διαβιώνουν στην Ελλάδα ήσυχα3
Στη σελίδα 184 γράφει: «Δεν γνωρίζω ούτε έναν Εβραίο που να μη πιστεύει το εξωφρενικόν ότι οι Εβραίοι είναι ο εκλεκτός λαός του θεού, ο οποίος ανέλαβε την υποχρέωση σε συμφωνία μαζί του να καταστήσει αυτούς κυριάρχους σε βάρος των εθνών». Αυτή η περικοπή δεν πρέπει να εξεταστεί, γιατί στη σελίδα 628 του βιβλίου που δεν περιλαμβάνεται στο κατηγορητήριο, λέει: «Από προσωπική εμπειρία κατέληξα στην διαπίστωση ότι υπάρχει πλήθος Εβραίων, ιδίως της διασποράς, που δεν μετέχουν ενεργώς στα συνωμοτικά σχέδια των σιωνιστών».4
Και λέει πιο κάτω: «Πολλοί δεν έχουν διαβάσει το Ταλμούδ. Ακολουθούν την θρησκεία των εκ παραδόσεως. Οδηγούμαι στο ακόλουθον συμπέρασμα: Ευθύνη δια τας πράξεις του εβραιοσιωνισμού έχουν οι σιωνισταί Εβραίοι υπέρ του Ισραήλ και του διεθνούς σιωνισμού, οι Εβραίοι που αποδέχονται τη θεωρία ότι θα κυριαρχήσουν στα έθνη…οι Εβραίοι που…»5. Με αυτό το πνεύμα πρέπει να το εξετάσετε.
Στη σελίδα 269 υπάρχει η επίμαχη περικοπή: «Όπου διαπιστώνετε εβραική επέμβαση να την αποτρέπετε με την καταγγελία σας και μετά με όποια ενέργεια απαιτείται».
Παραπάνω γράφει άλλα πράγματα. «Κάθε Έλλην κ.λπ». ευθύνη και.. Στην προηγούμενη σελίδα λέει τι συμβαίνει. Επειδή πιστεύει ότι κάποιες ενέργειες εκεί…έχουνε οι Εβραίοι. Και λέει: «Όπου διαπιστώνετε εβραική επέμβαση..» Δεν εννοεί καμιά…νόμιμη επέμβαση. Μιλάει για παράνομες. Κατά την άποψή του: «να την αποτρέπετε με όποια ενέργεια απαιτείται». Αυτό δεν σημαίνει ότι εκτός από την καταγγελία δεν υπάρχει άλλη νόμιμη ενέργεια.
Πάμε στη σελίδα 271. Εδώ λέει «Μέτρα που απαιτούνται». Στην προηγούμενη σελίδα γράφει διάφορα. Τι συμβαίνει γενικά. Και εδώ λέει: «Ουδείς αλλόφυλος αναλαμβάνει δημόσιον αξίωμα. Οι μικτοί γάμοι… ουδείς αλλόφυλος ανακηρύσσεται Έλλην».6
Δεν το λέει μόνο για τους Εβραίους. Για κάθε αλλόφυλο που βρίσκεται εδώ. Αυτή είναι η άποψη του συγγραφέως. 7
(………………………………)
Στη σελίδα 447: «Ασφαλώς σιγά σιγά αποκαθίσταται η αλήθεια. Η προπαγάνδα υποχωρεί και θα ξημερώσει η μέρα που θα κυματίσουν οι σημαίες του ναζισμού».
Κύριοι δικαστές αυτή την περικοπή δεν θα πρέπει να την εξετάσουμε μεμονωμένα αλλά μαζί με πάρα πολλές που αναφέρονται στην αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος και περιλαμβάνονται και στο πρώτο κεφάλαιο της κατηγορίας και στο δεύτερο.(!!)
Συνέχεια στη σελίδα 802 λέει: «Σταματώ στην ιστορική αλήθεια η οποία διδάσκει την ηθική ανωτερότητα του εθνικοσοσιαλισμού», στη σελίδα 803: «Ο εθνικοσιαλισμός είναι θεωρία δια κυρίους και λοιπά»8 . Στη σελίδα 852 γράφει: «Ο Χίτλερ κατηγορήθη για κάτι το οποίο αληθώς δεν συνέβη»9, ) «αργότερον η Ιστορία»), στη σελίδα 853: «Οι μεραρχίες των Ες Ες10 ). Δεν περιέχει τα στοιχεία κανενός εγκλήματος αυτή η περικοπή (!!!)
Στη σελίδα 869: «Η Λευκή Φυλή το 1945 υπέστη την μεγαλυτέραν..»11
Κι αυτό δεν έχει- είναι κι αυτή η περικοπή στην αμφισβήτηση-, στη σελίδα 871 αναφέρεται στον Χίμλερ, «Ο Αδόλφος Χίτλερ» στη σελίδα 881, στη σελίδα 889 «Η Ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίσει στον Αδόλφο Χίλτερ τα εξής: Δεν απήλλαξε ενώ ηδύνατο την Ευρώπη»12 και λοιπά . στη σελίδα 885 «Ιωσήφ Γκέμπελς» ότι είναι φωτεινό μυαλό, στη σελίδα 986: «Τέτοιας εκτάσεως ενότητα ουδέποτε γνώρισε η Ευρώπη».. πάλι τα ίδια. Στη σελίδα 518: «Θα δηλώσω με ειλικρίνεια ότι αν οι Γερμανοί εθανάτωσαν κ.λπ δεν είμαι ο μόνος».
Αυτές είναι οι περικοπές που πρέπει να εξεταστούν σχετικά με τις υπόλοιπες που αναφέρονται στην αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος. Πάμε στη σελίδα 600. Εδώ λέει ότι «οι Εβραίοι με συκοφαντούν. Συγκεκριμένως ένας ελληνοεβραίος»κλ.π. Για να μη σας καθυστερώ εδώ δικαίωμα να στραφεί εναντίον του κατηγορούμενου, εφόσον τον δυσφημεί, έχει μόνο ο συγκεκριμένος, που λέει το όνομά του. Και δεν αναφέρεται σε όλους εδώ που διαβιώνουν στην Ελλάδα. Με αυτό το πνεύμα. Στην σελίδα 511: « Υπάρχει εβραικό πρόβλημα στην Ευρώπη»13.
Αυτά που σας εξέθεσα με το σκεπτικό που σας εξέθεσα, η άποψή του είναι ότι πρέπει να… δημιουργείται πρόβλημα και πρέπει να φύγουν ( σημ. οι Εβραίοι)14
Πάμε στη σελίδα 742: «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνο έτσι καταλαβαίνουν. Εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα. Και αυτά ελέχθησαν από ένα δημοκράτη». Αυτή η περικοπή δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη έτσι μεμονωμένη, έτσι όπως είναι. Υπάρχει σύνδεση με την προηγούμενη σελίδα που είναι η σελίδα 741 και αναφέρεται στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο: «Οι Εβραίοι αδελφοί» τάδε, είχαν κάνει αυτά…και παραθέτει ένα κείμενο εδώ, ενός συγγραφέα, Ροζέ Πεϊρεφίτ. «Κάλεσε λοιπόν τους βαρώνους… και αν δεν αναιρούσαν αυτόν τον όρο θα έπρεπε εντός εικοσετάρων ωρών, και είχε πολλά στοιχεία για να τους στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα».
Σχολιάζοντας λοιπόν αυτή την περικοπή σχετικά με τις τοκογλυφίες των Εβραίων, αναφέρει αυτό για κείνη την εποχή. Είναι βέβαια η φράση αυτή, που μπορεί να χαρακτηριστεί οξύτατη, αλλά πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πνεύμα, όπως έχει παρατεθεί.
Τονίστηκε εδώ κατά τη διάρκεια της διαδικασίας κυρία Πρόεδρε, ότι για τη συγκεκριμένη περικοπή ότι πρόκειται για ένα μυθιστόρημα και ότι..δεν το έχει πει ο Κλεμανσώ και… διάφορα. Επειδή μέσα στο βιβλίο παρατίθενται πάρα πολλά. Και συγγραφείς και δημοσιεύσεις. Δεν ξέρω. Και να διακόψει ακόμη το δικαστήριό σας και να πάμε να αναζητήσουμε αυτές τις πηγές.. δεν πρόκειται να βγάλουμε άκρη.15 Τουλάχιστον εγώ δεν έχω τη δυνατότητα. Βιβλία που αναφέρει ο κατηγορούμενος για το Γέρο του Μωριά και τον Μακρυγιάννη τα έχω διαβάσει. Για κείνα μπορώ να έχω (γνώμη). Τα υπόλοιπα δεν μπορώ να γνωρίζω. Αν πραγματικά είναι αυτό το βιβλίο που το παραθέτει εδώ.
Στη σελίδα 778: «Η μόνη οδός σωτηρίας των Εβραίων είναι να παύσουν να ονειρεύονται την παγκόσμιον κυριαρχίαν»16
Με το πνεύμα που σας εξήγησα (πριν). Δηλαδή «αν παύσουν να πιστεύουν... Αλλιώς θα έχουν συνέπειες». Αυτή είναι η άποψη του κατηγορουμένου (!!!)
Πάμε στη σελίδα 872: « Οι Εβραίοι δεν επέτυχαν να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη δια της υποδαυλίσεως του εμφυλίου πολέμου..»
Στη σελίδα 902: «Πίσω από αυτούς βρίσκονται…υπό την ανοχήν του εξευτελισμένου ΟΗΕ». Αυτό δεν έχει καμία σχέση…διότι αναφέρεται στις πολεμικές πράξεις που γίνονται εκεί με τους Παλαιστινίους και δεν έχουν καμία ανάμειξη οι Εβραίοι εδώ της Ελλάδας. Στη σελίδα 1166: « οι σιωνιστές έχουν μοναδικό σκοπό»17 και λοιπά και λοιπά, στη σελίδα 1221 πάλι τα ίδια αναφέρεται «προκαλώ τους Εβραίους τη συναγωγή τους» και λοιπά, πάλι για το Ταλμούδ, πάλι για την περικοπή αυτή που τη λέει δέκα φορές στο βιβλίο του ότι (λένε) ότι «είμεθα ο περιούσιος λαός»…στη σελίδα 1228. Εδώ αναφέρει όχι μόνο τους Εβραίους. Αλλά λέει: «τους εβραιουποκινούμενους υπονομευτάς, τους οικονομικούς παράγοντας, τους πράκτορες των Εβραίων, τα ΜΜΕ».. (…)
Το πρόβλημα το οποίο θα τεθεί στο δικαστήριό σας κύριοι δικαστές είναι: εάν αυτές οι περικοπές, όπως ακριβώς έχουν διατυπωθεί, μπορούν να υπαχθούν στην αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος που περιγράφεται στο άρθρο 1 του νόμου 927/79.
Το ανώτατο δικαστήριο της χώρας μας δεν έχει ασχοληθεί με την ερμηνεία αυτού του νόμου παρότι είναι παλιός. (! έντονα δικά μας). Η νομολογία μόνο σε κάποια κατώτερα δικαστήρια υπάρχει. Ανάλυση αυτού του νόμου έχει κάνει και έχει δημοσιευτεί σε νομικό περιοδικό ο Πρόεδρος Πρωτοδικών κ. Αποστολάκης. Δεν έχει σημασία αν είναι κατωτέρου δικαστηρίου, και ότι πρέπει να αγνοηθεί, διότι δεν είναι η πρώτη φορά που νομολογία κατωτέρου δικαστηρίου να έχει εισφέρει στην επιστήμη του Δικαίου. Τι είναι λοιπόν «προτροπή» σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου στη συγκεκριμένη περίπτωση;
Η προτροπή είναι: παρότρυνση, παρακίνηση, ενθάρρυνση, διέγερση. Δηλαδή η απλή έκφραση γνώμης, σύμφωνα με την ανάλυση που κάνει ο Αποστολάκης, δεν ενδιαφέρει τον ποινικό δικαστή στη συγκεκριμένη περίπτωση. Και ακόμη και η κριτική που μπορεί να γίνει – και έντονη – πάλι το ίδιο. Επειδή η κριτική υπάγεται στην έννοια της γνώμης.
Κύριοι δικαστές, αυτή την ερμηνεία δεν την κάνω αυθαίρετα εδώ. Στα ποινικά χρονικά του 1989, ο αείμνηστος εισαγγελέας Εφετών ο Βασίλης Δερβέτζας, που κανένας δεν πρόκειται να αμφισβητήσει τις γνώσεις και την εντιμότητα του εισαγγελικού λειτουργού, είχε επιληφθεί μιας ανάλογης καταγγελίας – όχι βέβαια γι αυτό το νόμο – αλλά για δυσφήμηση με ομαδικό χαρακτηρισμό και για παραβάσεις του άρθρου 191 και 192.
Και εκεί –στην καταγγελία – ένα πρόσωπο είχε εκφράσει δημόσια για τους ψηφοφόρους ενός κόμματος, που δεν ήταν ελάχιστοι, ήτανε πάρα πολύ ότι «είναι ηλίθιοι, ότι είναι βλάκες, ότι είναι Τούρκοι, χειρότεροι από τους Τούρκους, ύποπτοι εχθροί σε βάρος της Ελλάδος και πρέπει να κινήσουμε ιερό αγώνα» κ.λπ. Αναλόγου βαρύτητας εκφράσεις.(!)
Τότε λοιπόν ο εισαγγελικός λειτουργός που διερευνούσε είπε ότι, μάλιστα χρησιμοποίησε τη φράση «φραστική κατακεραύνωση». Και είπε ότι αυτά «δεν περιέχουν γεγονότα» - για να αποκλείσει την δυσφήμηση- , «δεν περιέχουν διασπορά ψευδών ειδήσεων» του άρθρου 192.
Οι φράσεις αυτές αποτελούν κριτική. Και η κριτική είναι εξ ορισμού έκφραση γνώμης και έχει πάντοτε υποκειμενικό χαρακτήρα.
Με αυτό το πνεύμα θα πρέπει κατά την άποψή μου να εξεταστούν και αυτές οι περικοπές εδώ, όπως αναφέρονται και στο πρώτο κεφάλαιο της κατηγορίας.
Στο δεύτερο κεφάλαιο της κατηγορίας: Υπάρχουνε πάλι περικοπές που δεν σας της έχω αναφέρει που αναφέρονται στην αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος. Έχει το..117: «Τι άλλο θέλετε να σας κάνουν οι Εβραίοι για να ξυπνήσετε επιτέλους; Το παραμύθι του Άουσβιτς σας συγκινεί και όχι οι σφαγές των ομοεθνών σας;»
Μετά έχει μια φωτογραφία στη σελίδα 206.. Αυτά τα παιδιά στη 110018στη 270: «Απελευθερωθείτε από την εβραική προπαγάνδα που σας εξαπατά με τα ψεύδη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των θαλάμων αερίων, των φούρνων και άλλα παραμύθια..». Στη σελίδα 702: «Οι Εβραίοι απαιτούν να σεβώμεθα τους ανύπαρκτους νεκρούς των.»19 στη σελίδα 1008: «Το ΖΥΚΛΟΝ δεν ήτο δηλητήριο αλλά εχρησιμοποιείτο για απεντομώσεις των στρατοπέδων», στη σελίδα 1012: «Η εβραική πτωματολογία στην περίπτωση του Άουσβιτς»20 στη σελίδα 1196: «Έχομεν λοιπόν μεταφορά και όχι θανάτωσιν», κ.λπ.
Το ερώτημα που θα τεθεί κύριοι δικαστές στο δικαστήριό σας: Αυτές οι περικοπές που αμφισβητούν τα αίτια, την έκταση και τα αποτελέσματα του Ολοκαυτώματος μπορούν να υπαχθούν; (!) (στο νόμο εννοεί)
Δηλαδή. Ο νομοθέτης – όταν ψηφίστηκε αυτός ο νόμος – ήθελε να περιληφθούν και αμφισβητήσεις ιστορικών γεγονότων; Μπορούν να υπαχθούν είτε στο άρθρο 1 είτε στο άρθρο 2; Δηλαδή. Μπορούν να αποτελέσουν παρότρυνση και λοιπά, ή να χαρακτηριστεί ότι εκφράζουνε προσβλητικές ιδέες; (έντονα δικά μας)
Έχω την άποψη κύριοι δικαστές ότι αν προσπαθήσετε να (εντάξετε) αυτές τις περικοπές είτε στη μια διάταξη είτε στην άλλη, θα ξεφύγετε από το σκοπό του νομοθέτη. Αναλογία εφαρμογής νόμου για (..) του αξιοποίνου, στο Ποινικό Δίκαιο απαγορεύεται.
Είναι γεγονός ότι ο κατηγορούμενος παραθέτει κάποια στοιχεία. Κάποιους συγγραφείς κ.λπ. Και επειδή τονίστηκε εδώ κατ’ επανάληψη στο δικαστήριο ότι «ξέρετε είναι μονομερή και έχει κάνει συρραφή...». Εγώ δεν θα το αμφισβητήσω και θα πω πάλι το ίδιο: Δεν μπορώ να πάω να ψάξω. Ο ναζισμός έχει καταδικαστεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Εκεί μπορεί κανείς να διαφωνεί με τον κατηγορούμενο. Και είναι πολλοί εκείνοι που θα διαφωνήσουν. Μπορείτε όμως να τον κρίνετε ότι έχει παραβιάσει αυτή την ποινική διάταξη;
Τα κράτη της Ευρώπης που είναι Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία εκεί η άρνηση του Ολοκαυτώματος με ειδικό νόμο θεωρείται ποινικό αδίκημα. Και εκεί υπάρχουν διατάξεις περί φυλετικών διακρίσεων. Δεν πηγαίνουν όμως κατηγορούμενοι με αυτές τις διατάξεις. Και γι αυτό έχουν θεσπίσει ειδικό νόμο.
‘Εχω την άποψη ότι δεν θα μπορείτε να εφαρμόσετε τέτοια διάταξη.
Άλλες περικοπές που επαναλαμβάνονται και στην πρώτη και στη δεύτερη κατηγορία: Στη σελίδα 266: «Και τώρα έφθασε η ώρα να δώσωμεν στον Εβραίο τον χαρακτηρισμό που του αξίζει. Τον χαρακτηρισμόν τον οποίον με τα έργα του δικαιούται. Εδιαβάσατε δια τα εβραικά βιβλία..κ.λπ. Αυτός που σφάζει, αυτός που κάνει…» και τα λοιπά. Και αυτή η περικοπή κύριοι δικαστές δεν είναι ξεκάρφωτη. Αναφέρεται στην προηγούμενη σελίδα, αναφέρεται στο θάνατο μιας παλαιστινίας 13χρονης.. Και προηγούμενα έχει άλλα περιστατικά. Κάνοντας λοιπόν το συλλογισμό (ο κατηγορούμενος) και θέλοντας να κρίνει λέει: «Και τώρα έφθασε η ώρα..» Δεν αναφέρει πουθενά, δεν πήγαν οι κάτοικοι εδώ, οι Εβραίοι των Αθηνών, ή της Ελλάδας ολόκληρης να πάνε να κάνουνε αυτές τις δουλειές εκεί. Εδώ αναφέρεται για τις πράξεις εκείνων που διαπράττουν εγκλήματα σε βάρος των αμάχων σ’ εκείνη την περιοχή. Με αυτό το πνεύμα θα πρέπει να εξεταστεί και αυτή η περικοπή.
«Το βιβλίον μου που τώρα διαβάζετε είναι μια απλή απόδειξις ότι εμείς δεν υπολογίζομεν τους Εβραίους. Τους καταφρονούμεν δια την ηθικήν των, δια την θρησκείαν των, δια τας πράξεις των, που όλα μαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι».21
Επίσης σε άλλη περικοπή στη σελίδα 597: «Εμείς διερωτώμεθα. Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικαί. Δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη»22. Και επίσης στη σελ. 601 «Στο ερώτημα μπορεί ένας Εβραίος να θεωρηθεί Έλλην; Απαντώ ευθέως. Όχι».
Προηγουμένως κάνει κάποιες σκέψεις εκεί. Πότε – λέει – ένας Εβραίος μπορεί να χαρακτηριστεί Έλλην; «Διότι η φυλετική καταγωγή δεν αλλάζει».
Είναι γεγονός κύριοι δικαστές ότι αυτές οι περικοπές θα σας προβληματίσουν πολύ σοβαρά. Γιατί όταν λέει ότι ένας Εβραίος δεν μπορεί να είναι Έλληνας…εδώ είδαμε στο ακροατήριο όταν ένας μάρτυρας εξετάστηκε και είπε ο άνθρωπος το όνομά του και είπε ότι «εγώ υπηρέτησα τον ελληνικό στρατό, όλοι οι πρόγονοί μου, οι γονείς μου, οι παπούδες μου είναι εδώ». Όταν ακούει αυτό δεν είναι..κολακευτικό. Να λέει (ο κατηγορούμενος) ότι δεν είναι Έλληνας. Είναι πράγματι προσβλητικό. Ή όταν λέει «Εβραίος στο θρήσκευμα και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές». Εδώ συγκεκριμενοποιεί. Γιατί η σχετική διάταξη έχει θεσπιστεί για να προστατέψει μόνο τους διαμένοντες εδώ. Όχι οι απανταχού Εβραίοι και ότι κάνουνε, με τη διάταξη αυτή εδώ του 927, αν πει κάποιος κάτι θα πρέπει να έρχεται κατηγορούμενος. Και εδώ το γενικεύει. Και για να προλάβω τη διαμαρτυρία του κατηγορουμένου που θα πει ότι «εγώ δεν το λέω μόνος μου. Σας έχω παραθέσει το βιβλίο και οφείλετε να το διαβάσετε, ότι το λέει το Ταλμούδ. Ότι οι Εβραίοι είναι άνθρωποι και οι Χριστιανοί δεν είναι άνθρωποι..».
Θα μπορούσε λοιπόν αυτές τις ακρότητες να τις έχει αποφύγει. Ποιο είναι όμως το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσετε.
Το «Εβραίος και Έλληνας που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί…», περιλαμβάνονται στην πρώτη κατηγορία δηλαδή την παρότρυνση και τις διακρίσεις. Επομένως δεν μπορείτε.
Είσαστε δευτεροβάθμιο δικαστήριο και δεν μπορείτε να το μεταφέρετε και να τον κρίνετε…Το άλλο το «Εβραίος στο θρήσκευμα και άνθρωπος..» που είναι προσβλητικό και αναφέρεται στη δεύτερη κατηγορία, το δικαστήριό σας έχει την εκαλουμένη απόφαση που έχει καταδικαστεί ο κατηγορούμενος μόνο λόγω «εθνικής και φυλετικής καταγωγής». Παρότι το βιβλίο κινείται καθαρά από το..θρήσκευμα το Ταλμούδ εδώ.
Επομένως και εδώ δεν μπορείτε. Θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα και η απόφασή σας – εάν το δεχτείτε – θα είναι αναιρετέα.. Είναι βέβαιο.
Κύριοι δικαστές με αυτές τις σκέψεις μου, γι αυτές τις φράσεις οι οποίες δεν είναι καθόλου κολακευτικές εγώ θα σας πω ότι είναι βαριές, όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι, έχουν εντονότατη δεικτική κριτική, κάτω από αυτά τα περιστατικά που περιγράφει και κάνει τα δικά του σχόλια.
Όμως αποτελούν έκφραση γνώμης γι αυτές τις περιπτώσεις που σας ανέφερα. Γι αυτές τις τελευταίες. Αυτές τις τελευταίες θα τις κρίνετε μεμονωμένα; Ή με το περιεχόμενο του βιβλίου; Δεν θα προβληματιστείτε; Γιατί τα έγραψε αυτός ο άνθρωπος;
Και δεν θέλω να πάρω το μέρος του. Έκατσε και συγκέντρωνε υλικό – γιατί υπάρχουν δημοσιεύματα από το 1995 – από περιοδικά, από εφημερίδες, από βιβλία. Τα συγκέντρωνε για να γράψει μόνο και μόνο προσβλητικές ιδέες; Γιατί στην πρώτη περίπτωση έχω την άποψη ότι ο νόμος δεν σας δίνει περιθώρια. Εκεί που θα προβληματιστείτε – γιατί υπάρχει δυσκολία εφαρμογής και αφήνει ο νόμος στον δικαστή το δικαίωμα να κρίνει- αν μια έκφραση είναι προσβλητική, είναι ζήτημα πραγματικό και κρίνεται αντικειμενικά.
Θα το κρίνετε με το νόημα και το πνεύμα που είχε για να γράψει αυτό το βιβλίο. Θα δεχτείτε ότι έγραψε αυτό το βιβλίο, συγκέντρωσε αυτό το υλικό, ως συρραφή; Εγώ δεν θα τα αμφισβητήσω αυτά που ελέχθησαν από την άλλη πλευρά ότι… «ξέρετε είναι…ναζιστικές πηγές» και λοιπά. Δεν θα τα αμφισβητήσω καθόλου γιατί δεν μπορώ να τα βρω. Όλη όμως αυτή η εργασία που έκανε είναι μόνο και μόνο για να προσβάλει τους Εβραίους εδώ της Ελλάδος « εκ του λόγου της φυλετικής και εθνικής καταγωγής»; (έντονα δικά μας)
Διότι ο νομοθέτης είναι πολύ σοφός στη συγκεκριμένη περίπτωση.. Μια φράση είπαμε «οι Αλβανοί» ξερωγώ, κατευθείαν κατηγορούμενος θα καθόταν ο άλλος.
Μόνο και μόνο μ’ αυτό το πνεύμα ή με το περιεχόμενο του όλου βιβλίου;
Τι αποσκοπούσε; (ο νομοθέτης εννοεί)
Δεν θα μείνει κάποια.. αμφιβολία στη συνείδησή σας ότι ο άνθρωπος, ο κατηγορούμενος δεν αποσκοπούσε μόνο και μόνο γι αυτό το πράγμα; Αλλά εγώ σας λέω: Θέλει να απευθυνθεί στους ομοϊδεάτες του. Αυτούς. Να πληροφορηθούν γι αυτά τα ιστορικά γεγονότα με τον τρόπο που αυτός τα αξιολογεί.
Έχω την άποψη μ’ αυτές τις σκέψεις ότι δεν μπορείτε να τον καταδικάσετε και θα πρέπει να τον κηρύξετε αθώο.
………………………………………………………………………………………..
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
Πολλά αποσπάσματα η εισαγγελέας δεν τα διάβαζε ολόκληρα. Όπου έχει γίνει αυτό, τα παραθέτουμε ολόκληρα όπως είναι στο κατηγορητήριο. Τα έντονα οι υπογραμμίσεις και τα σχόλια είναι δικά μας.
Κατά την εισαγγελέα το απόσπασμα αυτό δεν εμπίπτει στον αντιρατσιστικό νόμο επειδή ο ναζιστής καλεί έλληνες πολίτες να κρεμάσουν τους υπεύθυνους του Υπουργείου Παιδείας, που είναι και αυτοί έλληνες και όχι Εβραίοι!! Που όμως «υπακούουν σχετικώς στις επιθυμίες των Εβραίων»… Όποιους λοιπόν ο ναζιστής θεωρεί «όργανα των Εβραίων» που υπακούουν «στο πονηρόν γένος» και καλεί έλληνες να τους εκτελέσουν, δεν υπάρχει πρόβλημα κατά την εισαγγελέα..
2. Το απόσπασμα καταλήγει: «…τα διεθνή παράσιτα που λέγονται Ιουδαίοι»
3. Εδώ κατά την εισαγγελέα τα «διεθνή παράσιτα που λέγονται Ιουδαίοι» και τους
τους «ανέχεται ο πολιτισμένος κόσμος» είναι οι…20 έποικοι του Ισραήλ που
δημιούργησαν τα επεισόδια και όχι όλοι οι Εβραίοι!!!
4. Δεν περιλαμβάνεται στο κατηγορητήριο η περικοπή αυτή
5. Δεν περιλαμβάνεται στο κατηγορητήριο η περικοπή αυτή
6. Τα αποσπάσματα του κατηγορητηρίου από τη σελίδα 271είναι:
«Ουδείς αλλόφυλος αναλαμβάνει δημόσιον αξίωμα, ούτε διορίζεται στο κράτος, το οποίον είναι Ελληνικόν και μόνον. Το αυτό ισχύει και στα ΝΠΔΔ».
« Οι μεικτοί γάμοι Ελλήνων ή Ελληνίδων με άτομα μη ανήκοντα στην Λευκήν Φυλήν αποτρέπονται».
« Η μετακίνησις και εγκατάστασις εν Ελλάδι ατόμων ανηκόντων στην Λευκήν Φυλήν είναι απολύτως ελευθέρα».
« Ουδείς αλλόφυλος ανακηρύσσεται Έλλην πολίτης, πλην των τιμητικών περιπτώσεων, ως ο νόμος ορίζει. Αλλόφυλοι δι’ άλλους λόγους αποκτήσαντες την Ελληνικήν υπηκοότητα την στερούνται αμέσως και εφόσον πληρούν τας προϋποθέσεις θεωρούνται Ελληνίζοντες».
7. Η εισαγγελέας εδώ λέει : «Δεν το λέει μόνο για τους Εβραίους. Για κάθε αλλόφυλο που βρίσκεται εδώ». Δηλαδή για κάθε αλλόφυλο που βρίσκεται στη χώρα μας οι παραπάνω προτροπές σε διακρίσεις και βία μπορούν να …ισχύουν κατά την εισαγγελέα χωρίς να υπάγονται στις διατάξεις του αντιρατσιστικού νόμου!! Και «αυτή είναι η άποψη του συγγραφέως» κατά την εισαγγελέα…
8. Το απόσπασμα είναι «Ο εθνικοσιαλισμός είναι θεωρία δια κυρίους όχι δια δούλους»
9. Το απόσπασμα του κατηγορητηρίου είναι Σελ. 852: «Ο Χίτλερ κατηγορήθη για κάτι που αληθώς δεν συνέβη. Αργότερα η ιστορία της ανθρωπότητος θα τον κατηγορήσει διότι ενώ ηδύνατο να απαλλάξει την Ευρώπην από τους Εβραίους, δεν το έκανε… Αγαπητοί μου κύριοι Εβραίοι, εγώ δεν σας ζητώ να υποστήτε, όσα τα ιερά σας βιβλία διδάσκουν να υποστώμεν εμείς, από εσάς… Είσθε εγκληματίαι, διότι αυτό εδίδαξε η θρησκεία σας. Είσθε δολοφόνοι, διότι από παιδιά εγαλουχήθητε στο έγκλημα. Επομένως εμείς οι άλλοι δικαιούμεθα να σας αντιμετωπίσωμεν. Και θα το κάνωμεν».
10. Απόσπασμα: Σελ. 853: « Οι μεραρχίες των SS μάχονται με απαράμιλλον ηρωϊσμόν».
11. Το απόσπασμα της σελίδας 869: «Η Λευκή Φυλή το 1945 υπέστη την μεγαλυτέραν καταστροφήν της ιστορίας της. Ο επικός αγών της Χιτλερικής Γερμανίας δια την κυριαρχίαν των Αρίων ετελείωσε, δίχως Νίκην».
12.Από το κατηγορητήριο: «Δεν απήλλαξε ενώ ηδύνατο την Ευρώπη από τους Εβραίους»
13. Το απόσπασμα του κατηγορητηρίου έχει ως εξής: σελ. 511: « Υπάρχει Εβραϊκόν πρόβλημα στην Ευρώπην... Το Εβραϊκόν πρόβλημα συνίσταται ακριβώς στο ότι μία εξωευρωπαϊκή φυλετική μειοψηφία συνωμοτεί εις βάρος των Ευρωπαϊκών Εθνών, τα οποία θέλει να υποδουλώσει. Το πρόβλημα αυτό πρέπει να αντιμετωπισθή διότι αλλοιώς κινδυνεύει η Λευκή Φυλή. Άλλη λύσι δεν βλέπω παρά να φύγουν οι Εβραίοι από την Ευρώπην...».
14. Το γεγονός λοιπόν ότι οι Εβραίοι πρέπει να ..φύγουν, κατά την εισαγγελέα δεν εμπίπτει στον 927/79!! Είναι η…άποψη του συγγραφέως!
15. Το Μυθιστόρημα του Περφίτ το δείξαμε στο δικαστήριο και καταθέσαμε φωτοτυπίες το εξώφυλλό του όπως μας ζήτησε η Πρόεδρος, καθώς και τη σελίδα από την οποία ο ναζιστής έχει μεταφέρει τον…υποτιθέμενο διάλογο του Κλεμανσώ. Επίσης δείξαμε ότι ακόμα και σε αυτόν τον «διάλογο» πουθενά δεν υπάρχει η φράση «έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα». Η φράση και η προτροπή για τη δολοφονία των Εβραίων είναι του ναζιστή Πλεύρη και κανενός…Κλεμανσώ! Κατά την εισαγγελέα η φράση αυτή είναι απλώς…οξύτατη!
16. Το απόσπασμα έχει ως εξής: Σελ. 778: «Η μόνη οδός σωτηρίας των Εβραίων είναι να παύσουν να ονειρεύωνται την παγκόσμιον κυριαρχίαν… Αλλοιώς ο αφανισμός τους θα συμβεί ολοκληρωτικώς και δια παντός. Το πολύ-πολύ θα εναπομείνουν μερικαί χιλιάδες που θα κόβουν τα πουλάκια τους και θα περιμένουν τον Ιεχωβά τους».
Το απόσπασμα αυτό η εισαγγελέας το σχολιάζει ως εξής: «Με το πνεύμα που σας εξήγησα (πριν). Δηλαδή «αν παύσουν να πιστεύουν... Αλλιώς θα έχουν συνέπειες». Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα…συλλάβουμε όλους τους Εβραίους και θα τους ζητάμε μια υπεύθυνη δήλωση ότι..δεν ονειρεύονται την «παγκόσμιον κυριαρχίαν» για να τη..γλυτώσουν;; Αλλιώς –κατά την εισαγγελέα – «θα έχουν συνέπειες»…όπως είναι «η άποψη του συγγραφέα»;;; Και ποιες θα είναι αυτές οι συνέπειες; «Ο ολοκληρωτικός αφανισμός τους…»
17. Στη σελίδα 1166 το απόσπασμα έχει ως εξής: « Η Λευκή Φυλή δεν θέλει σημίτας στην Ευρώπην, διότι έτσι την συμφέρει βιολογικώς».
Είναι κι αυτό «μια άποψη»…
18. Το απόσπασμα του κατηγορητηρίου έχει ως εξής: (Αναφορά σε φωτογραφία της σελ. 1098): « Αυτά τα παιδιά είναι Εβραιόπουλα στο στρατόπεδο Άουσβιτς – 2 (Μπιρκενάου), φαίνονται καλοζωϊσμένα και φυσικά επέζησαν…»
Το απόσπασμα αυτό δεν αποτελεί προσβολή για τους Εβραίους κατά την εισαγγελέα!
19. Το απόσπασμα έχει ως εξής: : Σελ. 702: « Οι Εβραίοι απαιτούν να σεβώμεθα τους ανύπαρκτους νεκρούς των. Εγώ προσωπικώς και υπαρκτοί να ήσαν, διατί να τους σεβαστώ;».
Ούτε αυτό αποτελεί προσβολή για τους Εβραίους κατά την εισαγγελέα!
20. Το απόσπασμα έχει ως εξής: Σελ. 1012: « Η Εβραϊκή πτωματολογία στην περίπτωση του Άουσβιτς απεδείχθη εξ αρχής ψευδεστάτη»
Ούτε αυτό αποτελεί προσβολή για τους Εβραίους κατά την εισαγγελέα!
21. «Τους καταφρονούμεν δια την ηθικήν των, δια την θρησκείαν των, δια τας πράξεις των, που όλα μαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι».
Ούτε αυτό το απόσπασμα αποτελεί προσβολή για τους Εβραίους κατά την εισαγγελέα!
22. «Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικαί. Δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη»
Ούτε αυτό το απόσπασμα αποτελεί προσβολή για τους Εβραίους κατά την εισαγγελέα!
Για τα δύο αυτά τελευταία αποσπάσματα το επιχείρημα της εισαγγελέως είναι ότι «μπορεί μεν να θεωρούνται προσβλητικές αλλά υπάρχουν στην πρώτη κατηγορία του νόμου, δηλαδή στην προτροπή σε βία και διακρίσεις και έτσι δεν μπορεί το δευτεροβάθμιο δικαστήριο να τις μεταφέρει στις «προσβλητικές ιδέες» που είναι το δεύτερο σκέλος της κατηγορίας» !! Το γεγονός ότι «ο Εβραίος δεν θεωρείται άνθρωπος» δεν μπορεί – κατά την εισαγγελέα – να προκαλέσει διακρίσεις ούτε …βία εναντίον του..