Η δίκη
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΥ*

Την προσεχή Δευτέρα 12/4, μια αντιφασιστική και αντιρατσιστική οργάνωση, η «Αντιναζιστική Πρωτοβουλία», δικάζεται ύστερα από μήνυση που της υπεβλήθη από τον Κ. Πλεύρη. Ο τελευταίος είχε αθωωθεί από το Εφετείο Αθηνών πριν από ένα χρόνο για τις αντισημιτικές απόψεις που περιέχονται σε ένα από τα βιβλία του. Η «Αντιναζιστική Πρωτοβουλία» είχε πρωταγωνιστήσει σε αυτή τη δίκη ήταν αυτή που είχε οδηγήσει τον Κ. Πλεύρη στη Δικαιοσύνη.
Δεν θα ασχοληθώ με το αν έχουμε το δικαίωμα να ασκούμε κριτική σε δικαστικές αποφάσεις, από την πιο χαλαρή έως την πιο σκληρή κριτική, όπως έκανε η «Αντιναζιστική Πρωτοβουλία». Με ενδιαφέρει ένα άλλο -πολύ πιο σοβαρό- ερώτημα που κρύβεται στη συγκεκριμένη περίπτωση πίσω από το προηγούμενο: Εχουμε το δικαίωμα να είμαστε αντισημίτες; Στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης μπορούμε να λέμε το οτιδήποτε, προτρέποντας σε φυλετικό μίσος, σε πογκρόμ, σε γενοκτονία; Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα που τέθηκε στην περυσινή δίκη, και η απάντηση προβλημάτισε σοβαρά. Ακόμα σοβαρότερο προβληματισμό προκάλεσε η παγερή αδιαφορία με την οποία τη δέχθηκε ένα μεγάλο κομμάτι των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών. Αντιδράσεις του τύπου «Ελα μωρέ τώρα, αυτό είναι το πρόβλημα; Ο Πλεύρης;» έκρυψαν το ουσιαστικό διακύβευμα: τη ρουτινοποίηση της ναζιστικής ιδεολογίας.
* Διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.
Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 9 Απριλίου 2010
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=149627